کاوش موضوع دشت سیلاخور

دشت سیلاخور بزرگ‌ترین زمین هموار در غرب ایران است که در شش شهرستان گسترده شده است. این دشت وسیع که بیشتر مساحت شهرستان‌های نیمی از بروجرد و تمامی سه شهرستان دورود و شهرستان ازنا و شهرستان الیگودرز در سیلاخور جنوبی و نیمی از شهرستان بروجرد و تمامی شهرستان نهاوند و شهرستان کنگاور وبخش‌هایی از جنوب شهرستان ملایر درسیلاخور شمالی قرار دارند. از قطب‌های کشاورزی و باغداری کشور هم به‌شمار می‌رود. آثار به دست آمده از مناطقی چون تپه قلا رمیان (قلعه رومیان) در سه‌کیلومتری جنوب بروجرد و دیگر تپه‌ها و گورستان‌های تاریخی، سکونت بشر را از دست‌کم ۵۰۰۰ سال پیش در این ناحیه مسجل می‌کند. سیلاب خور و بروجرد در طول تاریخ جنگ‌های زیادی را به خود دیده و بارها مورد هجوم قرار گرفته است. جنگ نهاوند از امثال ان. بنابر آثار موجود اسکندر، رومیان و اعراب هجوم‌های گسترده و ویرانگری به این ناحیه داشته‌اند. سربازان سیلاخوری موسوم به فوج سیلاخوری همواره به شجاعت و جنگاوری معروف بوده‌اند و پادشاهان قدیم حساب مخصوصی روی سپاهیان سیلاخوری خود باز می‌کرده‌اند. کلمه سیلاخور کوتاه‌شدهٔ سیلاب خور است که نشان می‌دهد از گذشته‌های دور سیلاب مشکل عمده‌ای در منطقه بوده است. به دلیل رسوب‌گذاری و فرسایش‌های کناره‌ای ناشی از طغیان رودخانهٔ سیلاخور در سال ۱۳۸۰ با پیگیری مهندس عبدالمحمد نظام الاسلامی رودخانهٔ سیلاب خور لایروبی شد. واژه سیلاخور با توجه به سیل خیز بودن منطقه گرفته شده است یا سیلاب خور است «سیل او» یا سیل آب که به اشتباه سیلا را با سوراخ اشتباه گرفته شده است. یکی از شدیدترین زلزله‌های ایران به بزرگای ۷٫۴ ریشتر در سال ۱۲۸۸ قمری در سیلاب خور روی داده است.... بیشتر در ویکی پدیا